Зоя Воскресенская - Тәүге иртә. Тәрж. Маһиҙә Игебаева. - Өфө, 1978. - 168 бит. Страница 5.

— Юҡ, иҙән аҫтына йәшерергә ярамай. Тентеү була ҡал­ һа, табасаҡтар, һеҙҙең бөтәгеҙгә лә яуап бирергә тура киләсәк. Иң һәйбәте — өйҙән ситтә йәшереү, ул саҡта, ҡайһы дачник- тең нимә ҡалдырғанын кем белә, тип әйтергә мөмкин: буласаҡ. Хәйлә менәнерәк йәшерергә кәрәк.

Владимир Ильич йәш егеткә иғтибар менән ҡарап алды..

Саша ырғып торҙо. Ябыҡ, ҡаҡса кәүҙәле булғанлыҡтан, уға әле үҙенең ун ете йәшен бирерлек түгел ине. Бары тик; һорғолт күҙҙәрендә генә ирҙәрсә тәүәккәллек сағыла, һәм әле маңлай сәстәрен һыйпаған бармаҡтары ғына уның хеҙмәт кешеһе икәнлеген күрһәтеп тора — ул өс йыл инде Сестрорецк ҡорал заводында токарь булып эшләй.

Владимир Ильич көтөп тора. Саша баш вата.

— Мин аҙбарға, бағана башына йәшерәм, — тине ул ахыр­ ҙа. — Беҙҙең һыйырыбыҙ юҡ, унда тик бесән вағы, утын, кө­ рәк һәм һәр төрлө иҫке-моҫҡо ғына, ята.

— Бик шәп! Кәм... бер ҡасҡындың полицейскийҙәрҙән: нисек йәшеренеүе тураһындағы хикәйәне хәтерләйһегеҙме? Улг йән-фарманға югереп, урмандағы ташландыҡ ҡарауыл өйөнө килеп юлыҡҡан, өйҙөң ишеге ҡайырылған, ә ишек уйымы үрмәксе ауы менән ҡапланған икән. Ҡасҡын өйгә шыуышып ҡына ингән. Оҙаҡ та үтмәй полицейскийҙәр килеп еткән, иллә- мәгәр улар ҡарауыл өйөнә әйләнеп тә ҡарамағандар: әгәр ҡасҡын унда йәшеренгән булһа, үрмәксе ауҙары өҙгөләнеп бөткән булыр ине бит.

Саша көлөмһөрәп ҡуйҙы: — Аңлашылды. Аҙбарҙа үрмәксе ауы етерлек. Ул урын­ да йылдар буйы кеше ҡулы теймәгән тип уйларлыҡ итеп йәшерермен.

Ул ҡыйыҡ яғалы күлдәгенең һиҙәптәрен ысҡындырҙы ла,, эсен тарта биреп, төргәкте билбауына ҡыҫтырҙы.

Владимир Ильич уға ҡулын һуҙҙы : — bay бул, Саша. Рәхмәт! Әсәйеңә сәләм тапшыр. Минең исемдән рәхмәт әйт, — тине.

Саша күрешкәндә ҡулын ныҡ итеп ҡыҫыуҙы тойҙо. Ә үҙе ҡул ҡыҫырға өйрәнмәгән әле, тойғоларын ҡул хәрәкәттәре менән өнһөҙ генә аңлата алмай, теле менән әйтергә баҙнат ит­ мәй. Ул ҡаушап ҡына «hay булығыҙ» тип мығырҙаны, кәбән аҫтынан ишкәктәрен һөйрәп сығарып яурынына һалды ла, ысыҡлы үләндә эҙ ҡалдырып, күлгә табан юл алды.

Уға ҡапыл яманһыу булып китте. Владимир Ильич ҡы­ уышты ҡалдырып китә бит, Сашаның тормошондағы ниндәй­ ҙер бик мөһим нәмә, бер ай буйы ул кисергән күңелле тойғо^ лар бөгөн уны ташлап китә. Ул һәр көндө иртән иртүк йоҡо- 6
Закрыть