«Закон» һүҙе батша Россияһының, Керенскийҙең бөтә закон һыҙлығы менән бәйләнгән. Халыҡты был һүҙ ифрат биҙҙерҙе инде. Мин был законды декрет тип атаным.
— Декрет... декретум... — тип ҡабатланы Надежда Кон стантиновна, — француз революцияһы ваҡытындағы кеүек. Сит ил һүҙе булһа ла, бик яҡшы һүҙ. Йә, нимә тураһында һуң ул?
— Совет власенең тәүге декреттәре тыныслыҡ һәм ер ту раһында буласаҡ.
Надежда Константиновна Владимир Ильичтең ҡулынан ҡағыҙ битен алды. Уны бышылдап ҡына уҡый башланы, ә һуңынан, мауыҡҡандан-мауығып, ҡысҡырып уҡырға тотондо. Ул уҡырға ҡамасаулаған йәш тамсыларын да һөртөп алды. «Бөтә ерҙәр... бөтә халыҡ байлығына әүерелә... руда, нефть, күмер... бары тик дәүләт файҙаланыуына күсә». Был бит ғә жәп шәп!
— Был иҫ киткес шәп, ғәжәп шәп! — тигән тауыш ишетел де арттан.
Надежда Константиновна менән Владимир Ильич боролоп ҡаранылар. Бүлмәнең ишек төбөндә Владимир Дмитриевич баҫып тора ине. Ошондай мәлдә ни йөрәгең етеп йоҡлап ята һың инде!
— Хәйерле иртә! Беҙҙе Совет власенең беренсе көнө менән ҡотлайым! — Владимир Ильич, ҡулдарын киң йәйеп, уға табан атланы.
— Володя, — тине Надежда Константиновна, — минеңсә, һиңә инде йәшәгән закон хаҡында — һигеҙ сәғәтлек эш көнө тураһында ла уйларға кәрәк, ә һинең эш көнөң илле сәғәткә яҡынлашып килә.
— Законы бар, әлегә декрете юҡ, — тип көлдө Владимир Ильич.
Бонч-Бруевич календарь эленгән стена эргәһенә килде лә ике битте — 24 һәм 25 октябрҙе йыртып алды.
— Әйткәндәй, — тип уның ҡулынан тотто Владимир Иль ич, — бына һеҙ, тәмәке тарта торған кеше, әйтегеҙ әле, ошон дай ҡағыҙ битенән «кәзә тояғы» урап буламы?
Владимир Дмитриевич ҡағыҙҙы ҡулында әйләндереп-әй ләндереп ҡараны.
— Минеңсә, була, — тине лә Владимир Ильичтең хәйләле йөҙөнә һораулы ҡараш ташланы.
— Йәгеҙ әле, урағыҙ, үҙегеҙ һынап ҡарағыҙ. Мин, ҡыҙға нысҡа ҡаршы, «кәзә тояғы» урарға оҫта түгелмен.
«Ильич нимә уйлап сығарҙы икән?» — тип аптыраны Вла димир Дмитриевич, үҙе тар ғына итеп һис тә килештермәйен 164
— Декрет... декретум... — тип ҡабатланы Надежда Кон стантиновна, — француз революцияһы ваҡытындағы кеүек. Сит ил һүҙе булһа ла, бик яҡшы һүҙ. Йә, нимә тураһында һуң ул?
— Совет власенең тәүге декреттәре тыныслыҡ һәм ер ту раһында буласаҡ.
Надежда Константиновна Владимир Ильичтең ҡулынан ҡағыҙ битен алды. Уны бышылдап ҡына уҡый башланы, ә һуңынан, мауыҡҡандан-мауығып, ҡысҡырып уҡырға тотондо. Ул уҡырға ҡамасаулаған йәш тамсыларын да һөртөп алды. «Бөтә ерҙәр... бөтә халыҡ байлығына әүерелә... руда, нефть, күмер... бары тик дәүләт файҙаланыуына күсә». Был бит ғә жәп шәп!
— Был иҫ киткес шәп, ғәжәп шәп! — тигән тауыш ишетел де арттан.
Надежда Константиновна менән Владимир Ильич боролоп ҡаранылар. Бүлмәнең ишек төбөндә Владимир Дмитриевич баҫып тора ине. Ошондай мәлдә ни йөрәгең етеп йоҡлап ята һың инде!
— Хәйерле иртә! Беҙҙе Совет власенең беренсе көнө менән ҡотлайым! — Владимир Ильич, ҡулдарын киң йәйеп, уға табан атланы.
— Володя, — тине Надежда Константиновна, — минеңсә, һиңә инде йәшәгән закон хаҡында — һигеҙ сәғәтлек эш көнө тураһында ла уйларға кәрәк, ә һинең эш көнөң илле сәғәткә яҡынлашып килә.
— Законы бар, әлегә декрете юҡ, — тип көлдө Владимир Ильич.
Бонч-Бруевич календарь эленгән стена эргәһенә килде лә ике битте — 24 һәм 25 октябрҙе йыртып алды.
— Әйткәндәй, — тип уның ҡулынан тотто Владимир Иль ич, — бына һеҙ, тәмәке тарта торған кеше, әйтегеҙ әле, ошон дай ҡағыҙ битенән «кәзә тояғы» урап буламы?
Владимир Дмитриевич ҡағыҙҙы ҡулында әйләндереп-әй ләндереп ҡараны.
— Минеңсә, була, — тине лә Владимир Ильичтең хәйләле йөҙөнә һораулы ҡараш ташланы.
— Йәгеҙ әле, урағыҙ, үҙегеҙ һынап ҡарағыҙ. Мин, ҡыҙға нысҡа ҡаршы, «кәзә тояғы» урарға оҫта түгелмен.
«Ильич нимә уйлап сығарҙы икән?» — тип аптыраны Вла димир Дмитриевич, үҙе тар ғына итеп һис тә килештермәйен 164
