Подвойский урам буйлап атлай һәм үҙе: «Халыҡ масса ларына ышанырға кәрәк. Тәүәккәлләргә әҙер улар. Тик улар менән хәрби етәкселекте тәртипкә һалырға, ҡоралды мөмкин тиклем күберәк бирергә кәрәк. Кәм беҙ еңәбеҙ. Кис шикһеҙ: еңәбеҙ», — тигән һүҙҙәрҙе күңеленән генә ҡабатлап бара, һәр- аҙымын атлаған һайын: «Кис шикһеҙ еңәбеҙ», — тип ҡабат лай ул.
Антонов-Овсеенконың күңелендә шиғри юлдар ағылды,, был юлы һуғышсан, күтәренке рухлы шиғри юлдар ине улар^ Невский хәҙер эшселәр синыфының һуғышҡа ингәнлеген, үҙенең дә яу эсендә булыуын ысын мәғәнәһендә төшөндө һәм ошо сәғәттәр эсендә ул үҙен бик күп ғүмер кисергәндәй хис: итте.
* 25. Ҡ ОТ ОСҠ ОС!
Маргарита Васильевна был көндө лә башҡа көндәрҙәгесе Петербургта сыға торған бөтә газеталарҙы алып ҡайтты. Владимир Ильич, ниндәйҙер һуғышсан көйҙө көйләй-көйләй* үҙенең эш өҫтәлен тәртипкә килтерә ине. Хужабикәнең аяҡ тауышын ишетеп, ул йәһәт кенә боролдо ла ҡулы менән га- зеталарға үрелде.
— Ун биш минуттан иртәнге ашты ашарбыҙ, — тине Мар гарита Васильевна. — Йомортҡа эҙләп таптым, картуф алып ҡайттым.
— Бик һәйбәт булған, мин асмын, тик шунан шөрләп ҡу ям: һеҙ мине һыйлай торғас, һимереп китһәм, беҙ еңеп сыҡ ҡандан һуң, буржуйға төртөп күрһәткән кеүек, миңә лә бар маҡ менән төртөп күрһәтеүҙәре бар.
Маргарита Васильевна башын сайҡап ҡуйҙы: — Ҡайҙа инде ул һимереү! Надежда Константиновна, пинжәгегеҙҙе тарайта биреп, бөтә төймәләрен дә күсереп таҡ ты бит.
Маргарита Васильевна байрамса кәйеф менән кухнягә сы ғып китте. Бөгөн ул Ильичте һәйбәтләп ашата ала, Ильичтең дә күңеле күтәренке. Иртәнән бирле үҙалдына әкрен генә көй- ләп йөрөй.
Бер табала, шажлап, ҡыуыҡланып, йомортҡа тәбейәһе бе шә, икенсе табала үҫемлек майында икмәк ҡыҙҙырыла ине.. Владимир Ильич бүлмәһенән ҡапыл сәйер, ыңғырашыуға оҡ шаған тауыш ишетелде.
Маргарита Васильевна уның янына ашығып барҙы. Влади мир Ильич, ишеккә арты менән боролоп, өҫтәл янында улты ра. Маргарита Васильевна уның фәҡәт иҫ киткес ҡыҙарған 146
Антонов-Овсеенконың күңелендә шиғри юлдар ағылды,, был юлы һуғышсан, күтәренке рухлы шиғри юлдар ине улар^ Невский хәҙер эшселәр синыфының һуғышҡа ингәнлеген, үҙенең дә яу эсендә булыуын ысын мәғәнәһендә төшөндө һәм ошо сәғәттәр эсендә ул үҙен бик күп ғүмер кисергәндәй хис: итте.
* 25. Ҡ ОТ ОСҠ ОС!
Маргарита Васильевна был көндө лә башҡа көндәрҙәгесе Петербургта сыға торған бөтә газеталарҙы алып ҡайтты. Владимир Ильич, ниндәйҙер һуғышсан көйҙө көйләй-көйләй* үҙенең эш өҫтәлен тәртипкә килтерә ине. Хужабикәнең аяҡ тауышын ишетеп, ул йәһәт кенә боролдо ла ҡулы менән га- зеталарға үрелде.
— Ун биш минуттан иртәнге ашты ашарбыҙ, — тине Мар гарита Васильевна. — Йомортҡа эҙләп таптым, картуф алып ҡайттым.
— Бик һәйбәт булған, мин асмын, тик шунан шөрләп ҡу ям: һеҙ мине һыйлай торғас, һимереп китһәм, беҙ еңеп сыҡ ҡандан һуң, буржуйға төртөп күрһәткән кеүек, миңә лә бар маҡ менән төртөп күрһәтеүҙәре бар.
Маргарита Васильевна башын сайҡап ҡуйҙы: — Ҡайҙа инде ул һимереү! Надежда Константиновна, пинжәгегеҙҙе тарайта биреп, бөтә төймәләрен дә күсереп таҡ ты бит.
Маргарита Васильевна байрамса кәйеф менән кухнягә сы ғып китте. Бөгөн ул Ильичте һәйбәтләп ашата ала, Ильичтең дә күңеле күтәренке. Иртәнән бирле үҙалдына әкрен генә көй- ләп йөрөй.
Бер табала, шажлап, ҡыуыҡланып, йомортҡа тәбейәһе бе шә, икенсе табала үҫемлек майында икмәк ҡыҙҙырыла ине.. Владимир Ильич бүлмәһенән ҡапыл сәйер, ыңғырашыуға оҡ шаған тауыш ишетелде.
Маргарита Васильевна уның янына ашығып барҙы. Влади мир Ильич, ишеккә арты менән боролоп, өҫтәл янында улты ра. Маргарита Васильевна уның фәҡәт иҫ киткес ҡыҙарған 146
