Пугачевтың мыҫҡыллы көлөүе минең ҡыйыулы ғымды ҡайтарҙы. Мин уға, мин һеҙҙең ҡулығыҙҙа, һәм мине теләһә ни эшләтһәгеҙ ҙә иркегеҙҙә, тип тыныс ҡына яуап бирҙем.
— Яҡшы,— тине Пугачев.— Хәҙер әйт инде: һеҙ ҙең ҡала ни хәлдә?
— Аллаға шөкөр,— тинем мин,— бөтәһе лә имен.
— Имен тиһең?— тип ҡабатланы Пугачев.— Ә халҡ астан ҡырыла!
Самозванец дөрөҫөн әйтә ине; ләкин мин, биргән антыма хыянат итмәйенсә, улар бөтәһе лә буш хәбәр, Ырымбурҙа бөтә нәмә лә етерлек, тип ышандырырға тотондом.
— Күрәһеңме,— ҡарт минең һүҙҙе элеп алды,— һинең күҙеңә ҡарап алдай. Бөтә ҡасып килеүселәр бер төрлө күрһәтәләр: Ырымбурҙа аслыҡ һәм ҡырғын хө көм һөрә, унда емтек ашайҙар, булһа уны ла ҙур бә хет итеп иҫәпләйҙәр, тиҙәр; ә был офицер әфәнде, бө тәһе лә етерлек, тип ышандыра. Әгәр һин Шзабринде аҫаһың икән, ул сағында шул уҡ дар ағасына был егетте лә аҫ, береһенә лә ҡыҙығырлыҡ булмаһын.
Ҡәһәр төшкән ҡарттың һүҙҙәре Пугачевты икелән дерҙе шикелле. Бәхеткә ҡаршы, Хлопуша үҙенең ип тәшенә ҡаршы һөйләй башланы. «Ҡуйсы, Наумыч, — тине ул уға. — һиңә бөтә кешеләрҙе быуырға ла, һу йырға ғына. һуң, һин ниндәй бәһлеүән? Үҙеңә ҡараһаң, йәнең тәнеңдә саҡ тора. Үҙең бер аяғың менән ҡәберҙә тораһың, ә башҡаларҙы һәләк итәһең. Аҙ ҡан ҡойҙоңмо ни инде һин?» — Ә һин ниндәй әүлиә? — тине Белобородов. — йәлләү тигән нәмә ҡайҙан килгән һиңә?
— Әлбиттә,— тине Хлопуша, — мин дә гөнаһлы, һәм был ҡул (шул саҡта ул үҙенең сандыр ҡулын йоҙроҡланы һәм, еңен һыҙғанып, йөнтәҫ беләген күр һәтте), ошо ҡул да түгелгән христиан ҡаны өсөн ғәйеп ле. Ләкин мин ҡунаҡты түгел, ә дошманды үлтерҙем; өйҙә, мейес артында ултырып түгел, ә иркле юл өҫтөн дә һәм ҡара урман эсендә суҡмар һәм һуйыл менән һуғып үлтерҙем, ә бисәләр ошағы менән түгел.
Ҡарт икенсе яҡҡа боролдо һәм: «Йыртыҡ морон» тип мығырҙаны.
7 Каш тан кыҙы 97
— Яҡшы,— тине Пугачев.— Хәҙер әйт инде: һеҙ ҙең ҡала ни хәлдә?
— Аллаға шөкөр,— тинем мин,— бөтәһе лә имен.
— Имен тиһең?— тип ҡабатланы Пугачев.— Ә халҡ астан ҡырыла!
Самозванец дөрөҫөн әйтә ине; ләкин мин, биргән антыма хыянат итмәйенсә, улар бөтәһе лә буш хәбәр, Ырымбурҙа бөтә нәмә лә етерлек, тип ышандырырға тотондом.
— Күрәһеңме,— ҡарт минең һүҙҙе элеп алды,— һинең күҙеңә ҡарап алдай. Бөтә ҡасып килеүселәр бер төрлө күрһәтәләр: Ырымбурҙа аслыҡ һәм ҡырғын хө көм һөрә, унда емтек ашайҙар, булһа уны ла ҙур бә хет итеп иҫәпләйҙәр, тиҙәр; ә был офицер әфәнде, бө тәһе лә етерлек, тип ышандыра. Әгәр һин Шзабринде аҫаһың икән, ул сағында шул уҡ дар ағасына был егетте лә аҫ, береһенә лә ҡыҙығырлыҡ булмаһын.
Ҡәһәр төшкән ҡарттың һүҙҙәре Пугачевты икелән дерҙе шикелле. Бәхеткә ҡаршы, Хлопуша үҙенең ип тәшенә ҡаршы һөйләй башланы. «Ҡуйсы, Наумыч, — тине ул уға. — һиңә бөтә кешеләрҙе быуырға ла, һу йырға ғына. һуң, һин ниндәй бәһлеүән? Үҙеңә ҡараһаң, йәнең тәнеңдә саҡ тора. Үҙең бер аяғың менән ҡәберҙә тораһың, ә башҡаларҙы һәләк итәһең. Аҙ ҡан ҡойҙоңмо ни инде һин?» — Ә һин ниндәй әүлиә? — тине Белобородов. — йәлләү тигән нәмә ҡайҙан килгән һиңә?
— Әлбиттә,— тине Хлопуша, — мин дә гөнаһлы, һәм был ҡул (шул саҡта ул үҙенең сандыр ҡулын йоҙроҡланы һәм, еңен һыҙғанып, йөнтәҫ беләген күр һәтте), ошо ҡул да түгелгән христиан ҡаны өсөн ғәйеп ле. Ләкин мин ҡунаҡты түгел, ә дошманды үлтерҙем; өйҙә, мейес артында ултырып түгел, ә иркле юл өҫтөн дә һәм ҡара урман эсендә суҡмар һәм һуйыл менән һуғып үлтерҙем, ә бисәләр ошағы менән түгел.
Ҡарт икенсе яҡҡа боролдо һәм: «Йыртыҡ морон» тип мығырҙаны.
7 Каш тан кыҙы 97
