көлөп: «Его благородие шатлығынан шашты, булһа кәрәк. Торғоҙоғоҙ үҙен!» — тине. Мине торғоҙҙолар һәм ирктә ҡалдырҙылар. Мин ҡот осҡос комедияның дауамын ҡарай башланым.
Крепостә йәшәүселәр Пугачевҡа ант итә башланы лар. Улар береһе артлы береһе килеп, тәре үбәләр һәм һуңынан самозванедкә баш эйәләр ине. Гарнизон һал даттары шунда уҡ баҫып торалар; үҙенең үтмәҫ ҡай сыһы менән ҡоралланған рота тегеүсеһе уларҙың сәс толомдарын ҡырҡып тора; улар өҫ-баштарын ҡағыш тыралар һәм Пугачевтың ҡулын үбергә киләләр. Пу гачев уларҙы ғәфү итеүен белдерә һәм үҙ шайкаһына ҡабул итә. Был эш өс сәғәт самаһы дауам итте. Ахыр ҙа Пугачев йомшаҡ ултырғыстан торҙо һәм үҙенең старшиналары менән бергә күтәрмәнән төштө. Уға яҡшы сбруй менән биҙәлгән аҡ ат килтерҙеләр. Ике казак уны, ҡултыҡлап тотоп, эйәргә атландырҙы. Ул отец Герасимгә төшкө ашты уның өйөндә ашаясағын әйтте. Шул минутта ғына бер ҡатындың ҡаты ҡыс- ҡырыуы ишетелде. Бер нисә юлбаҫар сәстәре туҙған һәм шыр яланғас ҡалдырып сисендерелгән Василиса Егоровнаны күтәрмәгә һөйрәп алып сыҡты. Уларҙың береһе уның йылы камзулын да кейеп өлгөргәйне. Башҡалары хужаның түшәктәрен, һандыҡтарын, һа уыт-һабаларын, эске кейемдәрен һәм бүтән сүп-сарҙы тышҡа ташыйҙар ине. «Атаҡайҙарым! — тип ҡысҡыр ҙы меҫкен ҡарсыҡ.— Тәүбә ҡылырға ирк бирегеҙ. Атам булығыҙ, мине Иван Кузмич янына илтегеҙ». Ҡ а пыл ул дар ағасына ҡараны һәм үҙенең ирен таныны: «Яуыздар! һеҙ уны ни эшләттегеҙ? Күҙ нурым, Иван Кузмичем, батыр һалдатҡайым! Пруссактарҙың штык тары ла, төрөк пуляләре лә һине алдыра алмағайны, һин үҙеңдең башҡынайыңды намыҫлы һуғышта юғалт маның, ә бер ҡасҡын каторжан ҡулынан һәләк бул дың!» — тип, аҡылдан шашып, ҡысҡырына башланы.- - «Шул убырлы ҡарсыҡтың өнөн тығылдырығыҙ!» — тине Пугачев. Шунда бер йәш казак ҡылыс менән уның башына һуҡты, һәм ул йәнһеҙ килеш күтәрмәнән ауып төштө. Пугачев китте; халҡ уның артынан югерҙе.
5* 67
Крепостә йәшәүселәр Пугачевҡа ант итә башланы лар. Улар береһе артлы береһе килеп, тәре үбәләр һәм һуңынан самозванедкә баш эйәләр ине. Гарнизон һал даттары шунда уҡ баҫып торалар; үҙенең үтмәҫ ҡай сыһы менән ҡоралланған рота тегеүсеһе уларҙың сәс толомдарын ҡырҡып тора; улар өҫ-баштарын ҡағыш тыралар һәм Пугачевтың ҡулын үбергә киләләр. Пу гачев уларҙы ғәфү итеүен белдерә һәм үҙ шайкаһына ҡабул итә. Был эш өс сәғәт самаһы дауам итте. Ахыр ҙа Пугачев йомшаҡ ултырғыстан торҙо һәм үҙенең старшиналары менән бергә күтәрмәнән төштө. Уға яҡшы сбруй менән биҙәлгән аҡ ат килтерҙеләр. Ике казак уны, ҡултыҡлап тотоп, эйәргә атландырҙы. Ул отец Герасимгә төшкө ашты уның өйөндә ашаясағын әйтте. Шул минутта ғына бер ҡатындың ҡаты ҡыс- ҡырыуы ишетелде. Бер нисә юлбаҫар сәстәре туҙған һәм шыр яланғас ҡалдырып сисендерелгән Василиса Егоровнаны күтәрмәгә һөйрәп алып сыҡты. Уларҙың береһе уның йылы камзулын да кейеп өлгөргәйне. Башҡалары хужаның түшәктәрен, һандыҡтарын, һа уыт-һабаларын, эске кейемдәрен һәм бүтән сүп-сарҙы тышҡа ташыйҙар ине. «Атаҡайҙарым! — тип ҡысҡыр ҙы меҫкен ҡарсыҡ.— Тәүбә ҡылырға ирк бирегеҙ. Атам булығыҙ, мине Иван Кузмич янына илтегеҙ». Ҡ а пыл ул дар ағасына ҡараны һәм үҙенең ирен таныны: «Яуыздар! һеҙ уны ни эшләттегеҙ? Күҙ нурым, Иван Кузмичем, батыр һалдатҡайым! Пруссактарҙың штык тары ла, төрөк пуляләре лә һине алдыра алмағайны, һин үҙеңдең башҡынайыңды намыҫлы һуғышта юғалт маның, ә бер ҡасҡын каторжан ҡулынан һәләк бул дың!» — тип, аҡылдан шашып, ҡысҡырына башланы.- - «Шул убырлы ҡарсыҡтың өнөн тығылдырығыҙ!» — тине Пугачев. Шунда бер йәш казак ҡылыс менән уның башына һуҡты, һәм ул йәнһеҙ килеш күтәрмәнән ауып төштө. Пугачев китте; халҡ уның артынан югерҙе.
5* 67
