Ивановнаға ҡараным; ул ҡыҙарынып китте, һәм хатта тәрилкәһенә күҙ йәштәре тамды. Мин уны ҡыҙғандым, һүҙҙе икенсегә бороп ебәрергә ашыҡтым, «һеҙҙең кре поскә,— тинем мин бик урынлы булмаһа ла,— башҡорттар һөжүм итергә йыйыналар имеш тип ишет кәйнем».— «һин, быны, атаҡай, кемдән ишеттең?» — тип һораны Иван Кузмич. «Ырымбурҙа миңә шулай тигәйнеләр»,— тинем мин. «Буш һүҙ! — тине комен дант.— Беҙҙә күптән бер ни ҙә ишетелгәне юҡ. Башҡорттар ҡурҡытылған халҡ, ҡырғыҙҙар ҙа һабаҡ алғандар. Ҡурҡма, яҡын килә алмаҫтар беҙгә; ә инде килеп бәйләнәләр икән, мин уларҙың ҡотон шулай алырмын, бер ун йыл тауыш-тындары сыҡмаҫ», «һеҙгә,— тинем мин, капитан ҡатынына мөрәжәғәт итеп,— шундай хәүеф-хәтәр көтөлгән крепостә ҡалыу ҡурҡыныс түгелме һуң?» — «Күнегелгән инде, ата ҡай,— тине ул.— Бынан егерме йыл элек, беҙҙе полк тан бында күсергәс, күрергә хоҙай яҙмаһын, ҡәһәр һуҡҡыр шул динһеҙҙәрҙән бик ҡурҡа торғайным! һ е ләүһен бүрктәрҙе күрә ҡалһам, уларҙың сырылдауҙа- рын ишетһәм, атаҡайым, ышанаһыңмы, йөрәгем яры лыр хәлгә етә ине! Ә хәҙер шулай күнегеп киткәнмен: яуыздар крепость тирәһендә сабышып йөрөйҙәр, тип әйтһәләр ҙә урынымдан ҡуҙғалмам».
— Василиса Егоровна бик батыр ҡатын ул,— тине Швабрин эре генә.— Быны Иван Кузмич тә дөрөҫләй алыр.
— Эйе шул,— тине Иван Кузмич,— ул ҡурҡаҡ ҡа тындарҙан түгел.
— Ә Марья Ивановна нисек? — тип һораным мин: — Ул да, һеҙҙең кеүек, йөрәклеме?
— Маша йөрәклеме тиһегеҙ? — тине уның әсәһе.— Юҡ, Маша ҡурҡаҡ. Әлегә тиклем мылтыҡ тауышынан да ҡото оса: ишеткәс тә ҡалтырай башлай. Бынан ике йыл элек минең тыуған көнөмдә Иван Кузмич туп тан аттырғайны, Маша, күгәрсенкәйем, ҡурҡыуынан саҡ-саҡ ҡына теге донъяға китмәй ҡалды. Шул ва ҡыттан бирле ҡәһәр төшкән туптан атмайбыҙ ҙа.
Беҙ өҫтәл янынан торҙоҡ. Капитан һәм уның ҡаты ны йоҡларға булдылар; ә мин Швабрингә киттем, бөтә кисте уның менән үткәрҙем.
30
— Василиса Егоровна бик батыр ҡатын ул,— тине Швабрин эре генә.— Быны Иван Кузмич тә дөрөҫләй алыр.
— Эйе шул,— тине Иван Кузмич,— ул ҡурҡаҡ ҡа тындарҙан түгел.
— Ә Марья Ивановна нисек? — тип һораным мин: — Ул да, һеҙҙең кеүек, йөрәклеме?
— Маша йөрәклеме тиһегеҙ? — тине уның әсәһе.— Юҡ, Маша ҡурҡаҡ. Әлегә тиклем мылтыҡ тауышынан да ҡото оса: ишеткәс тә ҡалтырай башлай. Бынан ике йыл элек минең тыуған көнөмдә Иван Кузмич туп тан аттырғайны, Маша, күгәрсенкәйем, ҡурҡыуынан саҡ-саҡ ҡына теге донъяға китмәй ҡалды. Шул ва ҡыттан бирле ҡәһәр төшкән туптан атмайбыҙ ҙа.
Беҙ өҫтәл янынан торҙоҡ. Капитан һәм уның ҡаты ны йоҡларға булдылар; ә мин Швабрингә киттем, бөтә кисте уның менән үткәрҙем.
30
