данттың иҫке повозкаһына тейәлгәйне. Ямщиктәр күҙ асып йомған арала аттарҙы ектеләр. Марья Ивановна сиркәү аръяғына күмелгән ата-әсәһенең ҡәберҙәре ме нән хушлашырға китте. Мин уны оҙатырға теләгәйнем, ләкин ул үҙен яңғыҙ ҡалдырыуымды үтенде. Бер нисә минуттан һуң ул шым ғына, күҙ йәштәрен ағыҙа-ағы- ҙа, әйләнеп ҡайтты. Повозка әҙер ине. Отец Герасим һәм уның ҡатыны күтәрмәгә сыҡтылар. Беҙ өсәү — Марья Ивановна менән Палаша һәм мин кибиткаға инеп ултырҙыҡ. Савельич алға ултырҙы. «Хуш, Марья Ивановна, күгәрсенкәйем! Хуш булығыҙ, Петр Ан дреич, беҙҙең ҡыйыу ыласыныбыҙ!— тине яҡшы кү ңелле поп ҡатыны.— Бәхетле юл, алла икегеҙгә лә бәхет бирһен!» Беҙ ҡуҙғалып киттек. Мин комендант өйөнөң тәҙрәһе янында баҫып торған Швабринде күр ҙем. Уның йөҙөнә яуыз асыу сыҡҡайны. Еңелгән дош маным алдында үҙемдең шатлығымды күрһәтергә те ләмәнем һәм ҡарашымды икенсе яҡҡа юнәлттем* Ахырҙа беҙ, Белогорск крепосен ғүмергә ташлап, кре пость ҡапҡаһынан сығып киттек.
XIII глава Ҡ У Л Ғ А АЛЫНЫУ — Бурысым шул, сударь, асыуланмағыҙ бер ҙә.
Тейешмен хәҙер үк һеҙҙе төрмәгә ебәрергә.
— Рәхим итегеҙ, әҙермен мин, ләкин шундай өмөттәмен: Миңә рөхсәт итерһегеҙ аңлатырға сәбәптәрен.
К н я ж н и н .
Иртәнсәк кенә әле мине әрнеүле ғазаптар эсендә* тотҡан һөйөклө ҡыҙ менән шулай көтмәгәндә генә ҡауышҡанлыҡтан, мин үҙ-үҙемә ышанмай инем һәм үҙем кисергән бөтә хәлдәрҙе буш төш итеп кенә күҙ алдыма килтерә инем. Марья Ивановна уйсан ғына төҫтә әле миңә, әле юлға ҡарай, һәм, уйҙарын йыйып, һушына килеп етмәгән һымаҡ күренә ине. Беҙ тын ғы на барҙыҡ, йөрәктәребеҙ артыҡ ныҡ йонсоғайны беҙ ҙең. Бер-ике сәғәт үтеүгә беҙ яҡындағы крепоскә ки но
XIII глава Ҡ У Л Ғ А АЛЫНЫУ — Бурысым шул, сударь, асыуланмағыҙ бер ҙә.
Тейешмен хәҙер үк һеҙҙе төрмәгә ебәрергә.
— Рәхим итегеҙ, әҙермен мин, ләкин шундай өмөттәмен: Миңә рөхсәт итерһегеҙ аңлатырға сәбәптәрен.
К н я ж н и н .
Иртәнсәк кенә әле мине әрнеүле ғазаптар эсендә* тотҡан һөйөклө ҡыҙ менән шулай көтмәгәндә генә ҡауышҡанлыҡтан, мин үҙ-үҙемә ышанмай инем һәм үҙем кисергән бөтә хәлдәрҙе буш төш итеп кенә күҙ алдыма килтерә инем. Марья Ивановна уйсан ғына төҫтә әле миңә, әле юлға ҡарай, һәм, уйҙарын йыйып, һушына килеп етмәгән һымаҡ күренә ине. Беҙ тын ғы на барҙыҡ, йөрәктәребеҙ артыҡ ныҡ йонсоғайны беҙ ҙең. Бер-ике сәғәт үтеүгә беҙ яҡындағы крепоскә ки но
