Пришвин Михаил - Ҡояш хазинаһы (Кладовая солнца). - Өфө, 1951. Страница 92.

ме иҫенә төшкәнгә күрә лә Митрошаның күҙ­ ҙәрендә нур балкыны. Азактан уның күгәреп, буҙарып бөткән ирендәренә кан югерзе, уның ирендәре кызарзы һәм кыймылдай башланы. Митрошаның ирендәре кыймылдауын Травка күреп калДы һәм икенсе тапкыр койроғон сак-сак болғаманы.

Бына шул вакытта Травканың аңлауында ысынлап ғәжәп бер хәл булды, һазға баткан малай эткә һүҙ кушты: — Затравка!

Был тауыш эткә картайған Антип бабай­ ҙың элгәре вакытта, эттең йәш сағында ишеткән тауышы һымак күренде.

Антип картты танып, Травка тиҙ генә ергә ятты.

— Йә, йә, кил инде минең янға! — тине уға йәш Антип.

Травка уның тауышына әкрен генә шы­ лыша башланы.

Ләкин Травка, был кеше ысын күңелдән саҡырмай, тип уйлай, ахырыһы.

Малайҙың һүҙендә, Травка уйлағанынса, дуҫлыҡ һәм шатлыҡ ҡына түгел, ә үҙен ҡот­ ҡарыу өсөн хәйләле планы ла бар ине. Әгәр Митроша уға үҙенең планын аңлатып һөйләп бирә алһа, Травка ҡотҡарыу өсөн шатланып 92
Закрыть