Пришвин Михаил - Ҡояш хазинаһы (Кладовая солнца). - Өфө, 1951. Страница 72.

ләшкәндә, балалар бер нәмәне белмәнеләр: ҙур һукмак, күтерле һукыр баткылды уран сығып, һаҙҙы үтәгә сыккан бәләкәй һукмак менән, Короған йылға янында барып кушыла һәм йылға аръяғында кабат бер якка ла айыр­ саланып китмәй, һукмак артабан оло юлға алып барып сығара. Настянең киткән һук- мағы, алыҫтан урап, Сағыл менән һ>кыр баткылды әйләндереп ала. Митрошаның һук- мағы баткылдың тап ситенән генә һаҙҙы үтә­ гә сыға. Әгәр ул, яңылышып, кеше һукмағы буйында үҫкән еркәне күҙҙән юғалтмаһа, күп­ тән Настя йөрөгән урынға барып сығыр ине инде. Был артылыштағы кыуактар араһында ышыкланып яткан урын тап шул Митрошаның компас күрһәтеүе буйынса эҙләгән еләкле ма­ тур акланы ине.

Әгәр Митроша бында, асығып, кәрзинкәһеҙ килһә, кыҙыл еләк ишелеп яткан ошо аклан­ да ни эшләгән булыр ине икән, бахыр!

Матур акланға Настя ҙур кәрзинкә менән һәм бик күп ашамлык менән килде. Ләкин ул, ашамлығын онотоп,уның өҫтөнә әсе көрт­ мәле тултырғайны.

Настягә, акланға барып сыкканда, шатланып,, тағы кустыһын иҫкә алырға һәм уға һөрән­ ләргә кәрәк ине лә бит...

72
Закрыть