Пришвин Михаил - Ҡояш хазинаһы (Кладовая солнца). - Өфө, 1951. Страница 66.

инде. Ә аяктарын аҫта, баткыл эсендә көскә генә куҙғата ала ине. Уға хәҙер тәрән итеп тын алырға ла мөмкин түгел: баткыл уның күкрәген кыҫа, сак кына кузғалһа, баткыл аҫка тарта. Уның хәҙер бер генә мөмкинлеге бар: мылтыкты алып, һазға яткырып һалырға ла, уға ике кул менән таянып, куҙғалмай ятырға һәм тиҙерәк иркенләп тын алырға. Ул шулай эшләне лә: мылтығын, яурынынан алып, алдына һалды һәм уға ике кулы менән таянды.

Капыл иҫкән ел ыңғайына Настянең әсе тауыш менән кыскырыуы ишетелде: — Ми-тро*ша-аа!..

Ул Настягә яуап бирзе.

Ләкин Настя елдең өҫ яғында ине, һәм ел Митрошаның тауышын Блудов һаҙының икен­ се осона, көнбайышка, вак шыршылар үҫкән якка алып китте. Митрошаның тауышына һа- йыҫкандар ғына яуап бирҙеләр һәм улар, шыр­ шынан шыршыға осоп кунып, үҙҙәренең ғә­ ҙәттәге йән көйҙөргөс шыкырҙауҙары менән әкренләп бөтә һукыр баткылды каплап ал­ дылар. Шыршы ботактарының осона ғына ул­ тырып алған был нәҙек-оҙон койрокло һа- йыҫкандар туҡтауһыҙ шыкырҙай башланылар: — Шикырык-шикырык!

— Шик-шик!

«е
Закрыть