— Әй,куйсы!— тине Настя. — Атайым әкиәт һөйләргә әүәҫ кеше ине. Көртмәле үҫә тор ған ул матур аклан, бәлки, бөтөнләй юктыр.
— Эйе, бик беләһең икән һин!—тине Мит роша, асыуланып.
Настя, кустыһының ■ асыуланыуын һиҙеп, йылмайып куйҙы һәм уның башынан һыйпаны. Митроша шунда ук тынысланды. Ике дуҫ һукмак менән компастың стрелкаһы күрһәт кән якка киттеләр, ләкин хәҙер элеккесә эргә ләш барманылар, бер-береһенең артынан эйәрешеп киттеләр.
— Эйе, бик беләһең икән һин!—тине Мит роша, асыуланып.
Настя, кустыһының ■ асыуланыуын һиҙеп, йылмайып куйҙы һәм уның башынан һыйпаны. Митроша шунда ук тынысланды. Ике дуҫ һукмак менән компастың стрелкаһы күрһәт кән якка киттеләр, ләкин хәҙер элеккесә эргә ләш барманылар, бер-береһенең артынан эйәрешеп киттеләр.
