Пришвин Михаил - Ҡояш хазинаһы (Кладовая солнца). - Өфө, 1951. Страница 11.

яңылышырға, аҙашырға мөмкин, унан юл таба алмай йөрөп, асығырға ла мөмкин хатта. Шул вакытта компаска карап алһаң, ул һинең өйөң­ дөң кайҙа икәнен әйДә лә бирә. Туп-тура ҡайтаһың да китәһең. Кайткас тамак туйҙыра­ һың. Компас ул дуҫыңдан да тоғрорак, кай сакта дуҫың да алдарға мөмкин. Ә компастың стрелкаһы бер вакытта ла алдамай, ни тик­ лем борғолаһаң да, һаман төньякка карай ҙа тора.

Митроша компасты әйләндереп-тулғанды­ рып карап торғас, стрелкаһы әйләнмәһен өсөн, уны йоҙаклап куйҙы. Ул, атаһы мәрхүм һымак, аяғына ыштыр ураны Һәр^ итеген кейҙе. Иҫке бер картуз кейеп алды, картузының козырё- гы ике катланып айырылып сыккан, өҫкө ка­ ты, өҫкә карап, тырпайып тора, ә аҫкы каты Митрошаның танауына тиклем түбән һалынып төшкән. Митроша атаһынан калған иҫке курт­ каны кейеп алды, билен быуған булды. Ата­ һының курткаһы уға, пальто кеүек, оҙон, ер­ гә тейеп тора. Ул биленә балта кыҫтырҙы, компас куйылған сумканы уң як яурынына элде, кушкөбәк мылтығын һулакай як яуры­ нына аҫты. Митроша хәҙер урмандағы бөтә коштар һәм хайуандар өсөн бик куркыныс кешегә әүерелде.

п
Закрыть