— Өйөңә ут төртөп яндырырлык бар. Шуның менән маҡтанған булаһың, яуыз ҡатын!..
— һин хәйерсегә ундай өй ҙә юҡ бит әле.
— Күп һөйләнмә, етер инде. Етер тимен, етер!
— Етмәһә ни эшләтерһең? Әллә үлтерергә итәһеңме?
— һин ләғнәтте үлтереп, Себер китәйемме ни? Башыңды ватып бөтөрөрмөн, беләһеңме?
—Ай-Һай, тиҙ генә баш ватыу ҡайҙан сыҡты? Ватып ҡара әле! — тине Сәрүи, тамам ярһыуланып.
Әхмәтғәли һикереп торҙо ла, сәсенән тартып Сәрүиҙе ергә йыҡты. Унан бер ҡат һуғып ебәрҙе. Сәрүи асы тауыш менән ҡысҡыра баш ланы. Әхмәтғәли уны ҡысҡыртмаҫ өсөн быуа башланы. Тартҡылаша торғас Сәрүиҙең күлдәге айырылып китте. Был тауышҡа күршеләре кереп, уларҙы аралап алдылар. Сәрүи муллаға барып айырылыу һораны.
Шул ваҡыт Әхмәтғәли ҙә уның артынан барып етте һәм «талаҡ»1 һүҙен әйтеп, айырылышып сығып киттеләр.
1902 1 Талаҡ — ҡатынды айырғанда әйтелә торған һүҙ. Элекке заманда, ире шул һүҙҙе әйтһә, ҡатыны айырылған булып иҫәпләнә ине. Дин буйынса, ир генә ҡа тынын айыра ала. Ҡатындың иренән айырылырға хоҡуғы юҡ.
163
— һин хәйерсегә ундай өй ҙә юҡ бит әле.
— Күп һөйләнмә, етер инде. Етер тимен, етер!
— Етмәһә ни эшләтерһең? Әллә үлтерергә итәһеңме?
— һин ләғнәтте үлтереп, Себер китәйемме ни? Башыңды ватып бөтөрөрмөн, беләһеңме?
—Ай-Һай, тиҙ генә баш ватыу ҡайҙан сыҡты? Ватып ҡара әле! — тине Сәрүи, тамам ярһыуланып.
Әхмәтғәли һикереп торҙо ла, сәсенән тартып Сәрүиҙе ергә йыҡты. Унан бер ҡат һуғып ебәрҙе. Сәрүи асы тауыш менән ҡысҡыра баш ланы. Әхмәтғәли уны ҡысҡыртмаҫ өсөн быуа башланы. Тартҡылаша торғас Сәрүиҙең күлдәге айырылып китте. Был тауышҡа күршеләре кереп, уларҙы аралап алдылар. Сәрүи муллаға барып айырылыу һораны.
Шул ваҡыт Әхмәтғәли ҙә уның артынан барып етте һәм «талаҡ»1 һүҙен әйтеп, айырылышып сығып киттеләр.
1902 1 Талаҡ — ҡатынды айырғанда әйтелә торған һүҙ. Элекке заманда, ире шул һүҙҙе әйтһә, ҡатыны айырылған булып иҫәпләнә ине. Дин буйынса, ир генә ҡа тынын айыра ала. Ҡатындың иренән айырылырға хоҡуғы юҡ.
163
