Космодемьянская Л.Т. Зоя менән Шура тураһында повесть. - Өфө, 1984. - 240 бит. Страница 86.

ге завод, Денинградта Киров исемендәге завод, тагы ла Горловкала, Краматорскийҙа эшләнеләр.

...Беҙ, аяҡтан йыгыдыр сиккә етеп арып, ләкин тәьҫо­ раттар менән тулып, кискә табан ҡайтып индек, һәм ер аҫтындағы ғәжәп матур һарайҙарҙы бер нисә көн буйына иҫкә төшөрөп торҙоҡ.

Күп тә үтмәҫтән — метро ғәҙәттәге нәмәгә әйләнде. «Метрола барам», «Метро янында осрашырбыҙ» тигән һүҙҙәр бик йыш ишетелә башланы. Шулай ҙа, эңер ва­ ҡытында рубин кеүек ялтыраған «М» хәрефен күрһәм, балаларым менән метрола беренсе тапҡыр булған көндө иҫемә төшөрәм.

«КОСТЕРҘАР МЕНӘН БАЛҠЫҒЫҘ, ЗӘҢГӘР ТӨНДӘР!» Йәйге каникулдар башланғас, Зоя менән Ш ура, ғәҙәт­ тә, пионер лагерына китә торғайнылар. Улар унан урман­ ға еләккә йөрөүҙәре, мул һыулы һәм ағын йылғала һыу инеүҙәре, атырға өйрәнеүҙәре тураһында ҡыуаныслы хат­ тар яҙалар ине. Ш уны хәтерләйем, бер ваҡыт Ш ура ми­ ңә хатта үҙенең мишенен дә ебәргәйне. «Күрәһеңме, мин нисек атырға өйрәндем, — тип яҙған ул, ғорурланып. — Һин пуляларҙың бөтәһе лә алмала булмауына ҡарама. Уныһы әллә ни ҙур бәлә түгел. Иң мөһиме — уларҙың бер урынға яҡшы тупланған булыуында. Күрәһеңме, улар нисек тығыҙ, өйкөм булып тейгәндәр?» һәм һәр бер хат­ та улар: «Әсәй, беҙҙең янга кил, нисек торғаныбыҙҙы кү­ рерһең», — тип яҙалар ине.

Бер ваҡыт йәкшәмбе көндө иртәнсәк улар янына ба­ рып, кисен иң һуңғы поезд менән генә ҡайттым: бала­ ларым мине бик оҙаҡ ебәрмәй торҙолар. Улар мине, ла­ герь буйлап йөрөтөп, үҙҙәренең хужалыҡтарын: ҡыяр, по­ мидор һәм сәскә түтәлдәрен, «гигант аҙымдарҙы», волей­ бол майҙансығын күрһәттеләр. Өлкәнерәк малайҙар тора торған ҙур аҡ палатка Шураны әленән-әле үҙенә тарта: бәләкәстәр өйҙә йоҡлайҙар, һәм был уларҙы сикһеҙ көйөн­ дөрә икән. Зоя миңә: — Ғәрләнә лә белмәй! — тине Ш ураның ҡылығын хупламаған төҫ менән. — Витя Орлов ♦ ҡайҙа барһа, Ш у­ ра ла шунда бара...

Витя Орлов отряд советының председателе икән. Был оҙон буйлы, егәрле малайға беҙҙең Ш ура һоҡланып тиер- 86
Закрыть