Антон Чехов - Кәләш. Тәрж. Агиш Ғирфанов. - Өфө, 1987. - 264 бит. Страница 190.

Көҙ көнө ҡалала йәмғиәте хәйриә файҙаһы­ на аҡса йыйыу маҡсаты менән спектакль булды. Мин губернатор ложаһына инһәм (мине антракт­ та унда саҡырғайнылар), ҡарайым — губернатор ҡатыны менән йәнәшә Анна Алексеевна ултыра. Был юлы ла ул шундай күҙгә ташланырлыҡ һы­ лыу, күҙҙәре шундай яғымлы булып күренде, һа­ ман да шул уҡ яҡынлыҡ тойғоһо һиҙелде.

Беҙ йәнәшә ултырҙыҡ, унан фойела йөрөнөк.

— һ еҙ ябыҡҡанһығыҙ, — тине ул. — Әллә сирләнегеҙме?

— Эйе. Ҡулбашыма һалҡын тейҙе, ямғырлы көндәрҙә насар йоҡлайым.

— һ еҙ бик һүлпән күренәһегеҙ. Теге саҡта, яҙ көнө, һеҙ беҙгә ашҡа килгәндә, һеҙ йәшерәк, күңеллерәк инегеҙ, һ еҙ ул саҡта ни менәндер рухланғайнығыҙ, күп һөйләй инегеҙ, һ еҙ һөй­ көмлөрәк инегеҙ. Дөрөҫөн әйткәндә, мин хатта һеҙҙең менән бер аҙ мауығып та алдым. Ниңә­ лер һеҙ йәй буйына минең иҫемә төшөп торҙо- ғоҙ. Бөгөн, театрға йыйынғанда, миңә ни өсөн­ дөр һеҙҙе күрермен кеүек тойолдо.

Ул көлөп ебәрҙе.

— Ләкин һеҙ бөгөн һүлпән күренәһегеҙ, — тип ҡабатланы ул. — Был һеҙҙе ҡарт күрһәтә.

Икенсе көндө мин Лугановичтарҙа иртәнге сәйҙә булдым; сәйҙән һуң улар ҡышҡа әҙерлек буйынса күрһәтмәләр бирер өсөн дачаға китте­ ләр, мин дә улар менән барҙым. Улар менән кире ҡалаға ҡайттым, төн уртаһында уларҙа ты­ ныс ғаилә шарттарында сәй эстем. Каминда ут яна, йәш әсә әленән-әле, ҡыҙым йоҡлаймы икән тип, уны ҡарарға сығып керә ине. Шунан һуң да һәр килгәнемдә мин Лугановичтарҙа мотлаҡ була инем. Миңә өйрәнделәр, мин дә өйрәндем.

190
Закрыть