Никитин да ыҙалана, шаярыуҙарҙы күрмәй, әле нән-әле тәҙрәгә килә. Уға ҡояштың яҡты нур ҙары төшкән урам күренә. Өйҙәр өҫтөндә үтә күренмәле зәңгәр күк, ҡоштар, ә алыҫта-алыҫта, йәшел баҡсалар, өйҙәр артында күкшелләнеп тор ған иркен, сикһеҙ алыҫлыҡ, китеп барған поезд төтөнө күренә...
Ана, ҡамсылары менән уйнай-уйнай, аҡ ки телле ике офицер үтеп китте. Бына картуз кей гән аҡ һаҡаллы бер төркөм еврей оҙон билле арбаға тейәлешеп уҙҙы. Гувернантка директор ейәнсәре менән йөрөргә сыҡҡан... Ике эт менән Сом йүгереп үтте... Ә бына ябай һоро күлдәк ме нән ҡыҙыл ойоҡ кейгән Варя, ҡулына «Вестник Европы» тотоп, уҙып бара. Моғайын, ҡала ки тапханаһында булғандыр...
Ә дәрестәр тиҙ генә бөтмәй әле — сәғәт өҫтә генә бөтә! Дәрестән һуң өйгә лә, Ш елестэвтарға ла түгел, бәлки Вольфтарға дәрес бирергә ба рырға кәрәк. Лютеранлыҡ ҡабул иткән бай ев рей Вольф балаларын гимназияға бирмәй, бәл ки, йортона гимназия уҡытыусыларын саҡырып, һәр дәрес өсөн бишәр һум аҡса түләй ине...
«Күңелһеҙ, күңелһеҙ, күңелһеҙ!» Сәғәт өҫтә ул Вольфтарға китте һәм унда уға оҙон бер ғүмер ултырғандай тойолдо. Улар ҙан сәғәт биштә сыҡты, ә сәғәт етенселә ул гим назияға педагогик советҡа барырға — дүртенсе һәм алтынсы кластар өсөн экзамендар расписа ниеһы төҙөргә тейеш!
Кисен бик һуңлап ҡына гимназиянан Шеле- стовтарға барғанда уның йөрәге тибә, бите яна ине. Бынан бер аҙна йәки бер ай элек ул, һөйө үен әйтергә йыйынғанда, баш һүҙ йәки йомғаҡ һүҙе булған тотош бер телмәр әҙерләй торғайны, хәҙер иһә уның әҙерләп ҡуйған бер һүҙе лә юҡ, 122
Ана, ҡамсылары менән уйнай-уйнай, аҡ ки телле ике офицер үтеп китте. Бына картуз кей гән аҡ һаҡаллы бер төркөм еврей оҙон билле арбаға тейәлешеп уҙҙы. Гувернантка директор ейәнсәре менән йөрөргә сыҡҡан... Ике эт менән Сом йүгереп үтте... Ә бына ябай һоро күлдәк ме нән ҡыҙыл ойоҡ кейгән Варя, ҡулына «Вестник Европы» тотоп, уҙып бара. Моғайын, ҡала ки тапханаһында булғандыр...
Ә дәрестәр тиҙ генә бөтмәй әле — сәғәт өҫтә генә бөтә! Дәрестән һуң өйгә лә, Ш елестэвтарға ла түгел, бәлки Вольфтарға дәрес бирергә ба рырға кәрәк. Лютеранлыҡ ҡабул иткән бай ев рей Вольф балаларын гимназияға бирмәй, бәл ки, йортона гимназия уҡытыусыларын саҡырып, һәр дәрес өсөн бишәр һум аҡса түләй ине...
«Күңелһеҙ, күңелһеҙ, күңелһеҙ!» Сәғәт өҫтә ул Вольфтарға китте һәм унда уға оҙон бер ғүмер ултырғандай тойолдо. Улар ҙан сәғәт биштә сыҡты, ә сәғәт етенселә ул гим назияға педагогик советҡа барырға — дүртенсе һәм алтынсы кластар өсөн экзамендар расписа ниеһы төҙөргә тейеш!
Кисен бик һуңлап ҡына гимназиянан Шеле- стовтарға барғанда уның йөрәге тибә, бите яна ине. Бынан бер аҙна йәки бер ай элек ул, һөйө үен әйтергә йыйынғанда, баш һүҙ йәки йомғаҡ һүҙе булған тотош бер телмәр әҙерләй торғайны, хәҙер иһә уның әҙерләп ҡуйған бер һүҙе лә юҡ, 122
